Zmarła Zenobia Dębicka, aktorka lalkarka
Ze smutkiem zawiadamiamy, że 8 listopada zmarła w wieku 98 lat Zenobia Dębicka, wybitna aktorka-lalkarka. Pracowała w Teatrze Baj 21 lat, od 1 listopada 1946 roku do 31 sierpnia 1967 roku. Następnie przeniosła się do Teatru Lalek Guliwer, gdzie pracowała do 12 stycznia 1986 roku.
Msza święta żałobna zostanie odprawiona 19 listopada 2019 roku o godzinie 13.00 w kościele pw. Matki Bożej Królowej Polski przy ul. Gdańskiej 6A. Po mszy świętej nastąpi odprowadzenie do grobu (kolumbarium) na Cmentarzu Komunalnym Północnym – Wólka Węglowa przy ul. Wóycickiego.
Rodzinie i Bliskim Pani Zenobii składamy serdeczne wyrazy współczucia.
Dyrekcja i Pracownicy Teatru Baj
Zenobia Dębicka przybyła do Baja w 1946 roku za kierownictwa Szczepana Baczyńskiego. Jej pierwszą premierą były „Dwa Michały i świat cały” Grzegorza Franta (Henryka Ryla) w inscenizacji Szczepana Baczyńskiego 27 grudnia 1946 roku. Ostatnią premierą, w której zagrała w Baju, był „Niebieski ptak” Maurice’a Maeterlincka w reżyserii Klementyny Krymkowej, ze scenografią Wacława Ujejskiego, 15 czerwca 1967 roku, wykreowała tam postacie Matki Tyl, Kotki i Dzikusa. Większość jej pracy w Baju, 17 lat, przypada na dyrekcję Jerzego Dargiela. Zagrała w ponad 30 premierach Baja, zwykle w każdej odgrywając kilka postaci lub współkreując zbiorową animację bardziej skomplikowanych lalek, jak to bywa w teatrze lalkowym. Ożywiała lalki zaprojektowane przez Irenę Pikiel, Lidię Lidecką, Witolda Millera, Eugeniusza Kuleszę, Jerzego Zarubę, Tadeusza Sowickiego, Idę Wachsztejńską, Alego Bunscha, Mariana Stańczaka, Romana Ukleję, Wacława Ujejskiego, Mieczysława Antuszewicza. Wśród kreowanych przez nią ról znalazły się: Skok, Łasica i Lisica (współanimacja) w „Czarodziejskim kaloszu” (1949), Nastka w „Sadzie Wawrzyńca” (1951), Krystynka oraz Królowa Śniegu, Radca (współanimacja) w „Królowej Śniegu” (1952), Gąski, Kozy, Owieczki, Skrzaty w „O Kasi, co gąski zgubiła” (1952), Bronka w „O Jaśku Złotniku i burmistrzance” (1956), Szara Godzina, Królewna w „O straszliwym smoku, dzielnym szewczyku, prześlicznej królewnie i królu Gwoździku” (1956), Pastereczka w słynnej „Pastereczce i kominiarczyku” Zbigniewa Kopalki (1957), Nel w bestselerowym „Stasiu i Nel” (1958), Oba w „Dziewczynce z kraju Chryzantemy” (1960), Królewna w „Królestwie z piernika” (1961), Izabella w „Izabella i gwiazdy” (1963), Lekarka w „Błękitnej strzale” (1965). Pracowała pod okiem reżyserów takich jak Szczepan Baczyński, Jerzy Dargiel, Bohdan Radkowski, Klementyna Krymkowa, Zbigniew Kopalko.
Dała poznać w Baju również inne swoje talenty, nie tylko aktorski. W 1954 roku przetłumaczyła na język polski sztukę Antona Hirscha „Dziad Wszystkozjad”. Spektakl cieszył się powodzeniem i poza prapremierą w reżyserii Jerzego Dargiela w 1954 roku, pojawił się jeszcze w repertuarze Baja dwukrotnie w 1957 i 1964 roku, przy czym te dwa ostanie razy w reżyserii Zenobii Dębickiej. W 1961 roku przetłumaczyła dla Baja kolejną sztukę „O kocurze Wąsalu” Vojtecha Cinybulka.
Zenobia Dębicka została zapamiętana jako artystka z pasją i umiłowaniem podchodząca do zawodu aktora lalkarza, którą to pasją i szacunkiem dla lalkarskiej sztuki zarażała młodszych w tej profesji kolegów stając się dla nich mistrzem.
Zdjęcie: Zenobia Dębicka w „Sadzie Wawrzyńca”, 1951, fot. Adam F. Kaczkowski